هوا خیلی سرده...چرا تاکسی نمیاد؟
وقتی میانم واسه آدم نمیایستن........خدا میدونه کجا میرن...
چرا یکیشون جایی که من میخوام برم نمیرن؟
اصلا من کجا میخوام برم؟
بیخیاله تاکسی شدم....شاید بشه تو این بارون پیاده رسید به مقصد....
کدوم مقصد؟....دورترین نزدیک...و...سرسبز ترین کویر
شاید قدم زدن تو یه شب سرد و بارونی خیلی قشنگ باشه...
الان اگه از خود تو بپرسن بارونو دوست داری؟....فوری با یه لحن سرد و شایدم خیلی جدی بگی...آره...
امـــــا خوب تو که میگی دوسش داری چرا وقتی میاد که صورتتو ناز کنه....زودی یه سپر میگیری بالایه سرت
بارون خیلی مهربونه که با این همه بدی که من...تو...همه ی ما بهش میکنیم هنوزم میادو...بهمون سر میزنه...
امــــــــــــــــــــــــا کی قدرشو میدونه؟.....هیچکس....
یه پسر بچه کنار خیابون ایستاده بوده...زیر اون بارون..کار میکرد...
تا منو دید...دوید طرفم...
ادامس بدم... تورو خدا
دستمو کردم تو جیبم که پول در بیارمو ازش چند تا آدامس بخرم
جیبام پر از خالی....هیچی تو جیبم نبود...
حالا یکی نبود که به من پول بده که بتونم دل این بچه رو شاد کنم....
بازم کیفمو گشتم..شاید یه چیزی پیدا بشه....
آره...آره پیدا کردم....
امــــــــــــــــا...
اون پسر بچه کو؟
کجا رفت؟
آهـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــان حالا یادم اومد.....
بدون اینکه بخوام...سرش داد زده بودمو گفتم که آدامساشو نمیخوام....
همه ی ما اینجوری هستیم خیلی دیر یادمون میاد که چی کار کردیم....
یک پنجره برای دیدن
یک پنجره برای شنیــــــــــــــــــدن
یک پنجره که مثل حلقه ی چاهــــــــــــــــــــــــی
در انتهای خود به قلب زمین می رســـــــــــــــــــــــــــــــــــــد
و باز می شود به سوی وسعت این مهربانی مکرر آبی رنـــــــــــــــــــــــگ
یک پنجره که دست های کوچک تنهایــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی را
از بخشش شبانه ی عطر ستاره های کریــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــم
سرشار می کنـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
و می شود از آنجـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا
خورشید را به غربت گل های شمعدانی مهمان کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرد
یک پنجره برای من کافیســــــــ*ـ*ـ*ـ*ــــــــ*ـ*ـ*ـ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت
*ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ*ـــ ـــــ ــــــ ـــــ ـــــ ــــ ـــــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ*
*ــــــــــــــــــــــــــــــ*ــــــ ـــــ ــــ ـــــ ــــ ـــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ*
*ـــــــــــــــــــــــــ *ــــ ـــ ــــ ــــ ـــ*ــــــــــــــــــــــــــــــــ*
*ـــــــــــــــــــــــــ*ــ ـــ ـــ ـ*ـــــــــــــــــــــــــــــ*
*ــــــــــــــــــــــ*ـ ـ*ـــــــــــــــــــــــ*
*ـــــــــــــــــــــ*ــــــــــــــــــــ*
*ـــــــــــــــــــــــــــــ*
*ــــــــــــــــ*
*ــــــ*
*
من نشانی از تو ندارم اما نشانی ام را برایت مینویسم:
در عصر های انتظار..به حوالی بی کسی قدم بگذار..خیابان غربت را پیدا کن وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو...کلبه ی غریبی ام را پیدا کن...کنار بید مجنون خزان زده...و...کنار مرداب آرزوهای رنگی ام...در کلبه را باز کن...و...به سراغ بغض خیس پنجره برو...حریر غمش را کنار بزن...مرا می یابی.........
خورشید هنگام غروب آسمان را میبوسه...من میخوام غروب کنم کجایی آسمونم.........؟
دارم از تو مینویسم....که نگی دوست ندارم.....
از تو که با یه نگاهت...زیر و رو شد روزگارم......
نخ داخل شمع از شمع می پرسه:چرا من وقتی می سوزم...تو آب میشی؟
شمع در جواب میگه:مگه میشه یکی تو قلبم بسوز
