بازیافت بطری های پت

امروزه به طور گسترده بطری ها ی PET بازیافت می شوند.PET از جمله پلاستیکهایی با قابلیت بازیافت خوب است.برای هر پلاستیک یک کد استاندارد برای شناسایی آن تعیین شده که این کد برروی محصول پلاستیکی نهایی درج می شود.در جدول زیر کدها ی معرف پلاستیکها ذکر شده است.

برای بازیافت بطری های PET معمولابایدآنها را به پرک تبدیل نمود.تجهیزات گوناگونی برای تولید پرک PET موجود است.ولی نکته ای که باید به آن توجه داشت تولید پرک مناسب با مصرف نهایی پرک است.پرک تولید شده برا ی تولید دوباره بطری باید دارای حداقل ناخالصی باشد.زیرا هرگونه ناخالصی خود را به صورت یک عیب در تولید پریفرم نشان خواهد داد.ناخالصی هایی همچون آلومینیوم ،شیشه ،خرده سنگ،درب و دستگیره بطری از پلاستیکهای مختلف،برچسبها ،چسب و جوهر بر چسب می توانند وارد پرک شوند.فرآیند تولید پرک شامل جداسازی بطری های PET، آسیاب کردن بطریها به صورت خشک یا تر،چندین مرحله شستشو به صورت غوطه وری و پاششی ،خشک کردن و بسته بندی است که در طی مراحل ذکر شده بخش زیادی از ناخالصی ها حذف خواهندشد .مهمترین ناخالصی موجود در فرآیند بازیافت PET آلودگی پرک با PVC است.آلودگی رزین با PVCحتی در مقادیر کم می تواند سبب تغییر رنگ محصول و نیز افت خواص مکانیکی شود.آلودگی مهم دیگر پرکهای تولید شده چسبهای باقیمانده از برچسب های بطری ها است که باعث زرد شدن گرانول تولید شده خواهند شد.بر اساس نوع تکنولوژی به کاررفته برای تولید گرانول می توان اثر PVC را بر روی گرانول تولید شده کاهش داد برای اندازه گیری میزان خلوص پرکهای تولیدی استاندارهای خاصی تدوین شده است

پرک مصرفی، برای تولید گرانول مناسب برای تزریق باید دارای کمترین نا خالصی باشد.گرانول تولید شده را می توان در مصارف غذایی مثل بسته بندی آب معدنی،دوغ،نوشابه و رو غن مایع به کار برد و هم در بسته بندی مواد غیر غذایی همچون مایعات بهداشتی،سموم،مایعات خودرو،تینرو حتی رنگ که امروزه در اروپا در حال گسترش است به کار برد.یکی از خواص فیزیکی ممتاز PETدر برابر سایر پلاسیتکها که بازیافت آن را به منظور صنایع غذایی آسان می کند ضریب نفوذ کم آن است .که این ویژگی سبب می شود که آلودگی ها به سختی به درون آن نفوذ کنند.البته نفوذ مواد شیمیایی به درون PET یک رابطه مستقیمی با وزن مولکولی آنها دارد به طوری که هر چه آلاینده ها دارای وزن مولکولی بالاتر باشند نفوذ آنها در PET دشوارتر خواهد بود.در صورتی که بخواهیم از گرانول تولید شده در کاربردهای غذایی استفاده کنیم به طور کلی ملاحضات زیر را باید در نظر داشت
1.تا حد امکان تنها از ضایعات بطری مواد غذایی برای تولید پرک استفاده شود.با اینحال چون احتمال ورود مقادیر کمی از ضایعات بطری مواد شیمیایی وجود دارد باید تکنولوژی بازیافت به گونه ای باشد که بتواند کلیه آلودگی ها را در حد استاندارد حذف کندکارایی تکنولوژی تولید با انجام یک سری آزمایش پیچیده قابل بررسی است.
2.تکنولوژی تولید پرک و گرانول باید بتواند ناخالصی های مضر را تا حد امکان حذف کند.و پرک و گرانول با ناخالصی در حد استاندارد تولید کند.
3.بطری های رنگی PET از بطری های شفاف و بطری های PET از سایر بطری ها ی پلاستیکی جدا شوند
4.مواد شیمیایی که در طول فرآیند شستشوی پرک استفاده می شوند باید با فرآیند شستشوی مناسب حذف شوند
5.باتوجه به اینکه در فرآیند تولید پرک چندین مرحله شستشو انجام می گیرد و نیز در حین تولید گرانول و تولید پریفرم رزین دوبار در دمای حدود 260درجه سانتیگراد ذوب می شود.لذا آلودگی میکروبی مواد غذایی درون بطری را تهدید نمی کند.آنچه که در فرآیند تولید بطری از بطری ضایعاتی مطرح است آلودگی شیمیایی ناشی از عدم حذف در ست ناخالصی ها د ر محصول تولید شد ه است.که کنترل تمیزی پرک و نیز بطری تولید شده طی انجام آزمایشاتی قابل کنترل است.در صورتی که موارد 1تا 4ذکر شده در بالا به درستی رعایت شوند گرانول تولید شده (R-PET)مشکلی برا ی مصرف در صنایع غذایی نخواهد داشت.به طوری که شرکتهای بزرگی مثل کافی کولا از ضایعات بطری برا ی تولید مجدد بطری استفاده می کنند.البته باید این نکته را یاد آور شد که معمولا برای تولید پریفرم از گرانولR-PET آن را با گرانول تولید شده از مواد اولیه V-PET به نسبتهای معیین مخلوط می کنند که علت آن اختلاف رنگ این نوع رزین ها با V-PET است(البته می توان این میزان را به 100درصد استفاده از R-PET برای ساخت پریفرم افزایش داد)