خدایا:
کافر کیست؟مسلمان کیست؟شیعه کیست؟سنی کیست؟مرزهای درست هرکدام کدام است؟
من آرزو می کنم که روزی سطح شعور و شناخت مذهبی‌‌ در این تنها کشور شیعه ی جهان به جایی برسد که سخنگوی رسمی مذهب ما فاطمه را آنچنان که سلیمان کتانی-طبیب مسیحی- شناسانده است و علی را آنچنان که دکتر جورج جرداق- طبیب مسیحی- توصیف می کند و اهل بیت را آنچنان که ماسینیون کاتولیک تحقیق کرده است و ابوذر غفاری را آنچنان که جوده السحار نوشته است و حتی قرآن را آنچنان که بلاشر- کشیش رسمی کلیسا- ترجمه نموده است و پیغمبر ما را آنچنان که ردنسن-محقق یهودی- می بیند بفهمد و ملت شیعه و محبان اهل بیت و متولیان رسمی ((ولایت)) و مدعیان مذهب حقه جعفری روزی بتوانند به ترجمه ی آثار این کفار رسمی توفیق یابند
و آنگاه این ها حسین حامل پرچم سرخ تاریخ و وارث تنهای آدم و مجسمه ی زنده ی جاودان اعجاز انسانیت را عاجز و نالان نشان می دهند که در لحظه ی مرگ از دژخیم به زاری و ترحم آب خوردن التماس می کند! این ها که علی مظهر شرف انسانی و رب النوع شهامت و حریت را که زبانش در گفتن حق همچن شمشیر در کوبیدن ناحق شهره ی تاریخ است، عنصرسست و جان ترس و شخصیت لرزانی معرفی می کنند که از ترس جان با رژیم ظلم بیعت می کند و از ترس جان غاصب را خلیفه ی رسمی پیامبر می خواند و از ترس جان به ((امام کذاب)) اقتدا می کند و از ترس جان عضو شورای نامشروع می شود و از ترس جان مقام امامت شیخ را که همچون مقام نبوت پیغمبر به نصب الهی است به رای و شورا می گذارد و از ترس جان دیگری را در مقامی که خدا باید معین کند به رسمیت می شناسد و حتی مظهر جوانمردی و سرخیل آزادگی و عظمت انسانی از ترس جان به حرام زاده ی کافر غاصب و فاسدی دخترش را به زنی می دهد، که انحراف جنسی هم دارد، که غصب را او بنیاد کرده است، که غلامش همسر عزیز اورا کتک زده است، که خودش خانه ی اورا به آتش کشیده است، که در خانه اش را او به پهلوی فاطمه زده است، که او پهلوی فاطمه را شکسته است، که محسن شش ماهه را ضربه ی وحشی او موجب سقط شده است...
این ها که فاطمه را، زنی که به تصریح شخص پیغمبر:((یکی از چهار زن ممتاز تاریخ بشر است)) که ((پیشوای همه ی زنان عالم است))، زنی که شخص پیغمبر(ص) دستش را به حرمت می بوسد، زنی که همسر و همدل علی بزرگ است دختر پیغمبر بزرگ خداست، که حسین را پرورده است و زینب را...زن نالان و گریانی نشان می دهند که فقط آه می کشد و نفرین می کند و ناله از درد پهلویش و شکایت از قطعه زمینی که دولت از او گرفته است!
اینان که زینب را، زنی که وقتی حسین به سوی مرگ هجرت می کند و انقلاب شگفت خویش را تصمیم می گیرد شویش را طلاق می گوید! تا برای اسارت در راه جهاد آزاد باشد، او که هر شهیدی از خاندانش بر خاک می افتاد همچون بازی پریشان که از خیمه بیرون می پرید و شیون کنان بر سرش می نشست و به درد می نالید و بر او مرثیه می گفت، هنگامی که دو فرزند خویش که آنان را نیز به قربانگاه آورده بود به خاک افتادند باز همه ی چشم ها به خیمه ی زینب دوخته شد، اما خیمه این بار ساکت ماند.حتی صدای پای اشکی بر گونه ای برنخاست!زینب را در زنجیر اسارت و در بازگشت از قتلگاه همه ی خاندانش، فریادهای علی وارش بر سر شهرهای دژخیمان و کاخ های جلادن هنوز در گوش تاریخ طنین افکن است و زمین را زیر پای ستمگران می لرزاند، زنی نوحه گر می شناسانند بر مرگ برادر و دیگر هیچ! و این ها که پرچمدار انقلاب کربلا را که از یادش حماسه می جوشد و چهره اش مروت و مردانگی را تصویر می کند، قهرمان پارتی های زنانه کرده اند و سمبل سفره های ابلهانه!
این ها شیعه اند.شیعه ی علی!تنها پیروان اهل بیت، تنها ملتی که حق را تشخیص داده اند و چهره ی پرشکوه علی را و عظمت های خاندان علی را که همسایه ی سنت است و سرچشمه ی راستین و نخستین حقیقت یافته اند؟
و دکتر بنت الشاطی استاد دانشگاه و نویسنده ی توانایی که قلمش و عمرش همه در خدمت زنان اهل بیت که می گفت:من در این خانه زندگی می کنم سنی است؟
و بلاشر که روحانی رسمی مسیحیت بود و چهل سال در تحقیق و ترجمه ی قرآن رنج برد و بر روی آیات کور شد، و ماسینیون که دریایی از دانش بود و 27 سال تمام در زندگی سلمان، تخستین بنیانگذار تاریخ شیعه در ایران، غرق شد و تمام عمر را به تحقیق و جمع همه ی اطلاعات موجود در طول تاریخ و در همه ی اسناد و آثار و مآخذ عربی و فارسی و لاتین و ترکی و حتی مغولی راجع به زندگی و شخصیت و تاثیر شخصیت حضرت فاطمه پس از مرگش در تاریخ ملت ها پرداخت و هرگاه از فاطمه از عرفان اسلامی و از سلمان سخن می گفت سراپا مشتعل می شد کافر؟
خدایا:
به من بگو تو خود چگونه می بینی؟چگونه قضاوت می کنی؟آیا عشق ورزیدن به اسم ها تشیع است؟ یا شناختن ((مسمی ها))؟ و بالاتر از این - یا پیروی از ((رسم ها))؟
نیایش صفحه ی 104 تا 107

اگر یک عمر فلسفیدن و علمیدن و منطقیدن و خیالیدن و لفظیدن ریشه ی جانت را نخشکانده باشد، فکر و خیال و کلام، از درون تورا نپوسانده باشد، اگر یک ریشه ی زنده، یک ذره جوهر حیات و یک قطره شیره زندگی در تو مانده باشد، جوانه می زنی، می رویی، رشد و نمو می کنی، به برگ و بار می نشینی و سایه و ثمر
می دهی.
باغبانت مهربان و ماهر است.هوشیار و صبور است.او برکت خاک است و مهر زمین و مهربانی بهار و نوازش باران و عشق آفتاب.
ناز انگشت های بارون او
باغت می کنه،
میون جنگلا
طاقت می کنه.


با مخاطب های آشنا صفحه ی <**ادامه مطلب...**>272

---

---